کجایش؟

آخر این فرمانده لشگرِ گرامی کجایش دقیقا ما را مجاب کرده که بگوییم ایشون نماینده ی جریان انقلاب است؟

همین فرمانده لشگرِ عزیز و واقعا شریف؛ خودش در گفتگوی ویژه خبری گفت که هر دولتی جای دولت فعلی بود؛ راه برجام را می رفت چون برجام خواست کل نظام بود.

عجب!!!

جدای از اینکه قبلا هم خبرهایی شنیده بودم که گزینه ی ایشون هم برای وزارت خارجه جناب ظریف بوده؛

ایشون تعریفش از نظام هم حتی معلوم نیست. مرد حسابی! حداقل یه دور صحبت های رهبرانقلاب رو میخوندی راجع به قضایای هسته ای... .

شما که هنوز نمیدونی چه روندی انجام شد تا کشور رسید به برجام؛ چطور میخوای کشوری رو بدست بگیری که شاید تا چهارسال دیگه ده برجام برایش اتفاق بیفتد.

که احتمالش هم هست که حضرتعالی ادامه دهنده ی برجام ٢ و ٣ و... باشی.

پی نوشت: اکثرِ حزب اللهی های لاکچری؛ طرفدار این فرمانده لشگر هستند.

امان از مرفهین مذهبی!!!

پرت!

به طرف میگفتم دوای دردهای انقلاب؛ از صدتا، 90تاش در فضای مجازی نیست؛

(یه کم به خودش تکون میداد و) میگفت:مگه کوری نمیبینی آقا هی میگه فضای مجازی!فضای مجازی!...

حالا که نزدیک انتخابات شده داداشمون یادش افتاده باید روشنگریِ چهره به چهره انجام بده....

انقلابیونی که نزدیک انتخابات سودای روشنگریِ چهره به چهره دارند نه تنها انتخابات را می بازند (که اگر برنده هم شوند دلیلش روشنگری این دوستان نبوده بلکه خسته شدنِ مردم از رقیب بوده)؛

بلکه بعد از انتخابات هم ممکن است به شدت از محبوبیتشان کم بشود نزد مردم.

چون بلافاصله بعد از انتخابات مردم را فراموش میکنند و دوباره میروند سراغ خاله زنک بازی های مجازیشان!

هر نسل جدید در انقلاب؛ لاجرم باید پیشرونده تر و جذاب تر و انقلابی تر عمل کند نسبت به نسل های قبل.

چیزی که کمتر مشاهده میشود...

ویژگی یک انقلابی اصلا حکم میکند که طبق روال گذشته عمل نکند.

مثلا میبینیم که اصولگرایان(بخوانید اصولسواران) فقط نزدیک انتخابات پیدایشان میشود و اکثرا دغدغه ی قدرت دارند(تازه قدرت اگر به معنای مثبت قضیه بود خوب بود)؛ خب نسل های جدیدتر که دیگر نباید اینگونه عمل کنند.

شیوه ی جلیلی؛ شیوه ی خوبی بود و به نوعی خرق عادت بود که از سال 92 شروع کرد به کار و گفتمان سازی و برنامه ریزی و در کنار مردم بودن.

شاید با اکثریت مردم در تماس نبود ولی همان اکثریت مردم میدانند که او مردم را دم انتخابات به یاد نیاورد؛...که البته او هم با سیاست بازی های باندهای قدرت و ثروتِ اصولگرایی[جمنا] کنار گذاشته شد.(یعنی کاری کردند که مجبور به ثبت نام نکردن شد)

بزرگواران؛ برادران و خواهران

ذره ای از همان آقایی که اسمش لقلقه ی زبانمان است یاد بگیریم.

چندسال است که میگوید تشکل های خودجوش مردمی و انقلابی؛ کارهای مردمی و خودجوش و به همین عناوین؛ شکل بگیرد؟!

اصلا میفهمیم چرا میگوید "این را هم باید سپرد به توده های عظیم مردمی"؟! هاااان میفهمیم؟

یا نه فقط قسمتی که باهاش "حال" میکنیم را گوش میدهیم؟

لطفا انقدر پَرت نباشیم...

دوریم...

امام خامنه ای ۱٣٩۶/۰٢/۰٧:

"ما از قرآن دوریم؛ ما از قرآن بیگانه‌ایم؛ ما با مفاهیم قرآن ناآشنا‌ییم؛ باید کاری کنیم؛ آن‌قدر تلاش کنیم که مفاهیم قرآنی جزو مفاهیم رایج و گفتمانهای عمومیِ ملّتهای مسلمان و کشورهای ما قرار بگیرد....معارف قرآنی وجود دارد، این معارف باید تبدیل بشود به گفتمانهای عمومی در بین مردم؛ آن‌قدر تکرار بشود، آن‌قدر کار بشود، آن‌قدر درباره‌اش تحقیق بشود، آن‌قدر بنویسند، آن‌قدر شعرا و اُدبا و هنرمندان درباره‌ی آن کار هنری بکنند که اینها بشود جزو واضحات و بیّنات جامعه‌ی اسلامی؛ البتّه این نشدنی نیست، دور از دسترس هم نیست، خیال نکنند که حالا این کارها را اگر بخواهیم بکنیم، صد سال طول میکشد؛ نه، اگر اهل دل و اهل دین همّت بکنند، این کارها خیلی زود تحقّق پیدا میکند؛ باید این جور دنبال قرآن رفت."

حسرت

نمیدانم هر دفعه که میرود بهشت زهرا(س)،

چه حسرتی میخورد که تو دیگر کنارش نیستی...

امید

برادران عزیز، خواهران عزیز، ای شجاعان میدانهای سخت که امتحان خودتان را داده‌اید! من به شما عرض میکنم: بدانید که اگر ما با همین سَبک حرکت و به تعبیر رایج با همین فرمان جلو برویم، قطعاً پیروزی متعلّق به ملّت ایران است. همه فکر کنند، همه تلاش کنند، همه همّت بگمارند، همه آینده را در نظر بگیرند، همه آرمانها را جلوی چشمشان نگه دارند و به سمت آن آرمانها حرکت بکنند، همه این امید مقدّس را در دلهایشان گرم نگه دارند. خدا را شکر میکنیم که شعله‌ی امید را در دلهای ما زنده نگه داشت که یک لحظه نسبت به آینده‌ی کشور ناامید نشدیم و بحمدالله آنچه را امید داشتیم، به بهتر از آن و بیشتر از آن رسیدیم؛ امّا این همه‌ی آرزوهای ما نیست، همه‌ی خواسته‌های ما نیست؛ همه‌ی خواسته‌های خدا هم از ما نیست. ما یک قدمِ کوتاهی حرکت کردیم؛ باید گا‌مهای بلندتری برداریم و برویم و به آنچه نظام اسلامی وعده داده است که ایجاد یک جامعه‌ی اسلامی عادلانه‌ی پیشروِ مقتدرِ باعزّت و باقدرت است ان‌شاءالله برسیم و مطمئنّاً هم به آن خواهیم رسید؛ ان‌شاءالله و باذن الله تعالی.

امام خامنه ای ۱٣٩۵/۱۱/٢٧

انقلاب و من

مواقع متعددی با خودم فکر می کنم که نسبتم با این انقلاب چیست؟

و تقریبا در همه ی موارد به این نتیجه رسیده ام که انقلاب با من(و امثال من) منحرف میشود و شاید کلا نابود شود.

هرکسی نمیتواند به این تنها دارنده ی داعیه ی انسانیت در عصر حیوان زدگی؛ کمک کند...یعنی توفیقش را پیدا نمیکند. همانطور که هرکسی لیاقت خدمت به انقلاب رسول الله(ص) را نداشت.

انقلاب خمینی؛ مرد از جنس خامنه ای میخواهد...

از انواع همت و طهرانی مقدم و رودکی و شهریاری و صدرزاده میخواهد...

جا؛ جای سست ایمان ها نیست. یعنی گویی سنت خداست که ایمان های ضعیف تا آخر نمی مانند با شجره ی طیبه. بالاخره یکجا جدا میشوند که خدا نکند به مرحله ی جداشدن برسم.

یعنی دوست دارم به عنوان "خس و خاشاکِ انقلاب" هم که شده بمیرم ولی دَمی نسبت به انقلاب؛ کافر نشوم.

با قلبی آکنده از سیاهی:

أَللَّهُمَ ثَبِت أقدَامَنا عَلی " انقلاب "...........

.

مُهمل پروری

شما را به خدا...شما را به خدا...شما را به خدا این سخنان امام خمینی(ره) را بخوانید و جای کلمه "روحانی" ؛ "حزب اللهیِ دنبال کارفرهنگی" بگذارید:

"روحانیون بیدار شوند؛

کارهای مهمتر از مباحثه و مسئله گفتن دارید!

شما باید بیدار شوید، به فکر علاج #بدبختی‌هاى_مردم باشید؛ مباحثه به تنهایى فایده ندارد. مسئله گفتن به تنهایى دردها را دوا نمیکند. 

در شرایطى که دارند اسلام را از بین مى‏‌برند، بساط اسلام را به هم مى‏‌زنند، خاموش ننشینید! مانند نصرانى‏‌ها که نشستند در باره روح‌القدس و تثلیث صحبت کردند تا آمدند آنها را گرفته، از بین بردند.

بیدار شوید و به این حقائق و واقعیت‌ها توجه کنید! 

به مسائل روز توجه کنید!

خودتان را تا این اندازه مُهمَل بار نیاورید!

شما با این #اهمال‌کاری‌ها میخواهید که ملائکه، اجنحه خود را زیر پاى شما پهن کنند؟!

مگر ملائکه #تنبل پرورند؟! 

ملائکه بالشان را زیر پاى امیر‌المؤمنین(ع) پهن مى‏‌کنند. 

چون مردى است که به درد اسلام مى‏‌خورد، اسلام را بزرگ مى‏‌کند، اسلام به واسطه او در دنیا منتشر مى‌‏شود...

 

براى شما که جز مسئله گفتن تکلیفى ندارید خضوع، معنى و مورد ندارد!"

#امام_سید_روح_الله_موسوی_خمینی 

 

کتاب ولایت فقیه و حکومت اسلامی، صفحه ۱۴۳

اَولی بِانفُسهم

ِاین مطلب شاید از حوصله ی مخاطب خارج باشد...لذا خواندنش اهلش را میخواهد.

نگاه قرآن به شخصی به نام محمد(ص)؛ به عنوان یک ولیِ الهی است. یک پیغمبر که بالای سرِ یک جامعه ی پیشرفته از لحاظ مسائل سیاسی و اجتماعی است و مسئولیت هدایت این جامعه را بعهده دارد. خب هدف این نیست که بگویم نگاه فقط این است و تمام، نه!

هدف این است که به این برسیم که چرا خدای متعال؛ درمورد آخرین پیغمبرش بارها میگوید اطیعوا الله و الرسول...اطیعوا الله و اطیعوا الرسول و... .

نکته اول اینکه اگر فقط میگفت "اطیعوا الله" وبعدش "اطیعوا الرسول" را نمیگفت؛ خب اولین اشکال این هست که هرکسی ممکن است ادعا کندکه خدا را اطاعت میکند وطبق نظر خود، تشخیص دهد که اطیعوا الله را رعایت میکند. چه دشمن رسول باشد چه خود رسول چه هرکسی دیگر.

نکته ی بعد اینکه با بیان "اطیعوا الرسول" در حقیقت جلوی عمل های شخصی و برطبق نظرات شخصی و هوای نفس را میتووگیرد. یعنی ای مؤمنان و ای مسلمانان تا زمان ظهور و حتی بعدش؛ خودتان طبق نظرات شخصی خودتان نمیتوانید عمل کنید. یا رسول یا اولی الامر منکم؛ باید اطاعت شود.

این به این معنا نیست که نظرات همه باید عین ولیِ جامعه باشه؛ بلکه به این معناست که نظر هرکسی حتی اگر صد درصد مخالف نظر ولیِ جامعه هم باشد، دلیل نمیشود که امرِ ولیِ جامعه مُطاع نباشد.

که اگر اینطور نباشد؛ هرکسی که دشمن پیغمبر بشود میتواند دلیل داشته باشد که من نظرم با ایشان مخالف است پس دلیلی ندارد اطاعتش کنم.

مثال معاویه در مقابل امیرالمومنین(ع) مثال خوبیست. معاویه نمونه کسی است که دلیلی نمیبیند وقتی نظرش مخالف علی(ع) است، اطاعت بکند.

مثال نزدیکتر به ولایت؛ میشود ابن ملجم مرادی! و دریک کلام خوارج.

باز هم مثال نزدیک تر که میشود ابن عباس!

ابن عباس شخصیت جالبی دارد در تاریخ اسلام؛ یک شخص واقعا فقیه و جزء بزرگان زمان خود و اصحاب خاصه امیرالمؤمنین است.

اما همین آقای ابن عباس گاهی دچار شک میشود...مثلا دربعضی جنگها کنار امیرالمومنین و حتی بعدها کنار سیدالشهداء اما این شک کردن مقصود من نیست.

ابن عباس شخصیتی دارد که اگر تصمیم بگیرد و نظرش مخالف علی(ع) باشد؛ نه در همه ی مواقع اما گاهی عمل هم میکند به نظر خودش.

فرق مالک اشتر هم با ابن عباس همین است. مالک تشخیص بدهد ولو مخالف؛ عمل نمیکند. 

وقتی مالک اشتر نزدیک به خیمه معاویه شد در جنگ صفین؛ امیرالمؤمنین به او گفت که برگرد. خب خیلی سخت است که در آن حد به کشتن معاویه نزدیک باشی و او بگوید برگرد و تو هم برگردی!

بنظرم احتمال خیلی زیاد اگر بجای مالک؛ ابن عباس می بود؛ برنمیگشت...

ادامه دارد....